ویولا (یا آلتو یا ویلن آلتو) سازی زهی و آرشه‌ای است از خانواده ویلن. ویلن آلتو همانند ویلن نواخته می‌شود ولی چون در پردهٔ پایین تری می‌نوازد بزرگتر است، زه‌های آن ضخیم ترند و آرشه آن سنگین تر است.

ویولا صدای منطقه متوسط سازهای این خانواده را می‌دهد: از ویلن بم‌تر و از ویلنسل زیرتر. از نظر شکل ظاهری مثل ویلن ولی کمی بزرگ‌تر است. چهار سیم ویولا مانند ویلن با فاصلهٔ پنجم درست با هم کوک می‌شوند. زیرترین سیم نت لا با بسامد ۴۴۰ هرتز است که به فاصلهٔ ششم بزرگ بالای نت دوی وسط پیانو است.

طول ویولا حدود ۵ سانتی متر بیشتر از ویلن است و به همین سبب وسعت صوتی ان بم تر است.

کوک سیم‌های این ساز به ترتیب از زیر به بم عبارت است از: لا (سیم اول) ر (سیم دوم) سل (سیم سوم) دو (سیم چهارم)

سیم‌های ویولا نسبت به سیم‌های ویلن یک فاصله پنجم درست بم تر کوک می‌شوند.

نت این ساز را با کلید دوخط سوم می‌نویسند. دامنه پرده نرمال از دو زیر تا دو میانی است که تا حدود سه اکتاو گسترش دارد. در یک ارکستر نوازندگان ویولا معمولاً جلوی رهبر می‌نشینند و تُن آن را می‌توان از ویلن‌ها تشخیص داد زیرا اغلب ملایمتر هستند.