نی انبان یک ساز قدیمی و اصیل است که در کشورهای مختلف با ظاهری قدری متفاوت دیده می‌شود. این ساز نوعی هوا صداست با لوله‌های صوتی مضاعف (دوتایی)، زبانه‌های یک لایه و یک مخزن ذخیره‌ی هوا که در نواحی جنوبی ایران مانند بوشهر، خوزستان، هرمزگان و مناطقی از جنوب کرمان متداول است.

۱. دسته: دسته‌ی نی انبان علاف چوبی ناودانی شکلی است که داخل آن دو عدد نی زبانه دار قرار دارد و نی‌ها با موم در داخل دسته ثابت می‌شوند. روی هر نی شش سوراخ صوتی در قسمت جلو ایجاد شده اند  و بر سر هر کدام از نی‌ها، زبانه‌ای یک لایه قرار گرفته است.

۲. انبان: انبان یک مشک یا پوست دباغی شده‌ی بز یا گوسفند است که به عنوان مخزن ذخیره‌ی هوا مورد استفاده قرار می‌گیرد. پوست تقریبا یکپارچه است و قسمت گردن آن از داخل کور می‌شود. یک دهانی (محل دمیدن) در محل سوراخ یکی از دست‌ها و دسته‌ی نی انبان در محل سوراخ دست دیگر نصب شده اند. قسمت پایینی پوست در یک نقطه جمع و از داخل بسته می‌شود؛ بنابراین مخزن اماده شده، یک مجرای ورود و یک مجرای خروج هوا دارد. در مجرای ورود هوا دهانی نصب می‌شود و در مجرای خروج هوا دسته‌ی نی انبان را طوری نصب می‌کنند که زبانه‌ها در داخل نی انبان قرار گیرد.

۳. دهانی : شیئی قرقره مانند و محل دمیدن در مخزن نی انبان است.

جنس و مواد به کار رفته در ساختمان نی انبان

تکنیک اجرای نی انبان

نوازنده، قبل از نواختن، انبان ساز را با فوت کردن (دمیدن) در دهانی، پر از هوا می‌کند  و بعد دسته‌ی نی انبان را در دست‌های خود می‌گیرد و شروع به نواختن می‌کند. فشار هوای داخل مخزن باعث ارتعاش زبانه‌ها می‌شود و صدای ایجاد شده، با گرفتن (بستن) یا باز گذاشتن سوراخ‌های صوتی نی‌ها تغییر می‌کند. در نی انبان، زبانه‌ها داخل مخزن هوا قرار دارندو با لب‌های نوازنده تماس ندارند. هر دو نی باید صدای واحدی ایجاد کنند. در نی انبان این امکان برای نوازنده وجود دارد که با استفاده از هوای ذخیره شده در نی انبان بتواند لحظاتی ساز را بدون دمیدن به صدا در آورد. مخزن هوای نی انبان در آغوش نوازنده قرار می‌گیرد و او با بازو‌های خود از دو طرف به مخزن فشار می‌آورد. بنابراین، چون این ساز مخزن ذخیره‌ی هوا دارد نیازی به استفاده از تکنیک نفس برگردان در نواختن آن نیست.

نی انبان غالبا در مجالس عروسی و شادمانی نواخته می‌شود و رپرتوار آنشامل ترانه‌ها و قطعات مختلفی، چون حاجیونی، شکی، چوبی‌ها یا آهنگ‌های رقص است. در مناطق غربیاستان بوشهر از نی انبان در مراسمی، چون مولودی و زار نیز استفاده می‌کنند.

ساز‌های همراهی کننده‌ی نی انبان

از ساز‌های همراهی کننده‌ی نی انبان می‌توان به دایره و تمبک و دمام در بوشهر اشاره کرد که در مراسم های شادی نوازنده‌ها این سازها را با هم می‌نوازند.

آموزشگاه موسیقی دل آواز در اصفهان – مکانی برای یادگیری و رشد هنری:

اگر به دنبال یادگیری موسیقی به‌صورت اصولی و حرفه‌ای هستید، آموزشگاه موسیقی دل آواز در اصفهان می‌تواند بهترین گزینه برای شما باشد. این مراکز با بهره‌گیری از اساتید باتجربه و روش‌های آموزشی استاندارد، امکان یادگیری انواع سازهای ایرانی و بین‌المللی را فراهم می‌کنند. دوره‌های آموزشی شامل آموزش سازهای سنتی، کلاسیک، پاپ، آواز، تئوری موسیقی و حتی موسیقی کودک است. همچنین برخی آموزشگاه‌ها با برگزاری کنسرت‌های آموزشی، هنرجویان را برای اجراهای زنده آماده می‌کنند. اگر به دنبال محیطی حرفه‌ای برای تقویت مهارت‌های موسیقایی خود هستید، آموزشگاه موسیقی دل آواز در اصفهان انتخابی عالی خواهد بود.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره آموزشگاه دل آواز می توانید از طریق این لینک اقدام فرمایید.