ساز ترمپت

تاریخ ترمپت های اولیه شاید به دوران قبل از میلاد مسیح برگردد و گویا در میان سپاهیان روم رواج داشته است. گونه ابتدایی آن را از چوب و شاخ حیوانات ساخته‌اند و در شکارگاه‌ها ، هنگام نبرد  و یا علامت دادن در جنگ به صدا درمی‌آوردند. البته ساز اولیه فاقد پیستون بود و تنها قادر بود اجرای چند نت محدود را داشته باشد.

نوع فلزی آن را یونانیان ابتدا ساختند البته بعدها در اروپا نیز نخستین ترمپت فلزی را ساخت.

در سده ۷ تا سده ۱۳ میلادی در چین به صورت ترمپت بلند نواخته می‌شد که از انواع آن ترمپت‌های استخوانی خاصره و صدف دریایی است.

نوعی ترمپت راست در مصر باستان ویژه امور نظامی و رژه مرسوم بوده که نمونه‌های مسی و نقره‌ای آن را از آرامگاه فرعون توتانخآمون بدست آمد.

از دوران صفویه ترمپت اروپایی در ایران و ترکیه سازی آشنا بوده‌است.

در ادامه این ساز پیشرفت های زیادی کرد اما باز محدودیت های فراوانی داشت .این ساز تنها میتوانست نت های هارمونیک را با تغییر حرکت لب و میزان شدت نفس اجرا کند. سپس چندين لوله ی اضافه برای ترومپت و سازهای برنجی ديگر ساخته شدند که با قرار دادن هر کدام از آن ها صدای هارمونيک ها نيز تغيير کرد

ایده اولیه ترمپت های امروزی را کارلس کلاگت در قرن هجدهم در سال 1788 داد.

اولين پيشرفت رضايتبخش این ساز در سال ١٨١٠ با اضافه کردن کليد روی سازهای برنجی، از جمله ترمپت، توسط Halliday  حاصل شد و اين اختراع به نام او ثبت گرديد.

ساز ترمپت

بالاخره در سال ١٨٣٩ نوع ديگری از اين ساز، در اندازه و صدادهی های مختلف توسط آدولف ساکس ساخته شد و او کليدهای چهارم و حتی پنجم را نيز به بعضی از اين سازها اضافه کرد که به نام ساکسهورن معرفی شد

ساختمان ترمپت

ساز ترومپت

سازی فلزی از آلیاژ برنج ( بطور استثنا از طلا و نقره) که لوله آن دو بار تا خورده است. ترومپت از نظر ظاهر بسیار شبیه به کورنت است. فرق آن با کورنت در لولهٔ آن است که در بیشترِ طولِ خود، قطری یکسان دارد. لوله ترمپت به شکل مخروطی ‌بوده که به دهانه‌ای ناقوسی شکل منتهی می‌شود لوله این ساز تا سده ۱۵ به شکل مستقیم ساخته می‌شد و از آن به بعد به شکل منحنی ساخته می‌شود.
لوله ی ترمپت در قسمت اعظم طول خود را استوانه ای شکل و به طور نامحسوس مخروطی است و در انتها به دهانه ای ناقوسی شکل ختم می شود.

ترمپت دارای ۳ دگمه ی متصل به سه دریچه است، فشار بر دکمه ی اول ، دریچه ی مربوطه را باز کرده و طول لوله را در مجموع آنقدر زیاد میکند که صدای حاصل نیم پرده بم شود ، دکمه ی دوم هرگاه به پایین فشار داده شود ، صوت حاصل نیم پرده و دکمه ی سوم ، یک پرده و نیم پایین می اید.

ساز ترمپت سازی چابک و سریعتری نسبت به سازهای هم خانواده خود می باشد. این ساز به راحتی می تواند پاساژهای روان،آرپژ و پرش ها را  اجرا نماید. صدایی نافذ و درخشان این ساز امکانات بسیاری را برای آهنگساز ایجاد میکند اما فاقد گرمی باشکوه ساز هورن است.

ساز ترمپت در انواع موسیقی‌ها، مانند موسیقی کلاسیک، موسیقی جاز، و موسیقی پاپ به‌کار می‌رود.

به دليل فقدان تکنيک پيشرفته در اين ساز، برخی آهنگسازان کلاسيک رغبت زيادی به استفاده از اين ساز نداشتند. در حال حاضر پرمصرف ترين ترمپتی که در ارکستر سمفونيک استفاده می شود، ترمپت سی بمل بم است که از لحاظ صدای پُر و نرم، بر ديگر انواع اين ساز برتری دارد.
از آنجایی که صدای ۲ ترمپت برابر است با ۳۰-۲۰ ویلن در ارکستر بسیار با احتیاط در ارکستر بکار میرود مخصوصا زمانی که ارکستر شدت صوتی ضعیف (p) دارد.ترمپت از این نظر بیشتر در همنوازی استفاده می شود.

محدوده صوتی ترمپت

ساز ترمپت

انواع ترُمپت

ترمپت یک ساز انتقالی است و انواع مختلفی مانند ترومپت دو، سی بمل، ر، می‌بمل، می، لا و سل دارد که بسته به دامنه‌ی صوتی و کاربرد مورد نظر از هر یک از انواع آن استفاده می‌شود. ترمپ مرسوم و پرکاربرد ترومپت سی بمل است طول لوله‌ای حدود ۱٫۴۸ متر (۴ فوت ۱۰ اینچ) است.
ملاک انتخاب نوع ترمپت سهولت اجرای قطعه و مطلوب بودن صدا و رنگ ساز در اجراست