فواید موسیقی روی ذهن افراد آسیب دیده

یادگیری یک موسیقی یا گوش دادن به آن در ذهن تغییرات بسیاری را ایجاد میکند، به خصوص افرادی که قبل تلخی را تجربه کرده اند میتوانند از موسیقی بهرمند شوند.یادگیری موسیقی این روزها بیش از هر دوره دیگری محبوبیت یافته هست. از والدینی که قصد دارند کودکان شان هنری را بیاموزند تا جوانانی که پس از گذر از سد کنکور و ورود به دانشگاه می‌خواهند مهارتی اخیر را به دست آورند،

بسیارند افرادی که در اتاق انتظار آموزشگاه هاي موسیقی در نوبت کلاس سی دقیقه اي شان نشسته اند تا زمان آن فرا برسد. اینک، روانشناسی نشان داده هست که میتوان از موسیقی برای التیام آسیب هاي روانشناختی نیز بهره گیری کرد؛ چگونه؟

«اینت سوارت»، پژوهشگری از دانشگاه «نورث وست» در آفریقای جنوبی در مطلب خود نشان می‌دهد که چگونه وارد کردن آموخته هاي روانشناسی به آموزش موسیقی می‌تواند منفعت آفرین باشد؛ به خصوص در آموزش به هنرجویانی که حادثه تلخی را تجربه کرده اند.

آموزش موسیقی چالشی هست برای هنرجویان و مربیان که با درک این عامل که بر رشد و عملکردهای مغزی تاثیر می‌گذارد، به رویارویی با آن کمک می‌کند. یافته هاي جدیدی که در Muziuki، ژورنال پژوهش هاي موسیقی در آفریقا منتشر شده هست، نشان میدهند که آموزش موسیقی به مربیان یاری میدهد تا قابلیت هاي نهفته شاگردان خود را به شکوفایی برسانند و بفهمند که چگونه میتوان از آموزش موسیقی برای کاهش آلام افراد بهره گیری کرد.

پژوهش هاي عصب شناسی مشخص کرده اند که نیمکره راست مغز، که بخش هاي نخست رشد «خود» و هویت در آن اتفاق می افتند، بزرگترین قسمت معنای هیجانی موسیقی را شکل می‌دهد. نیمکره راست مغز که بسیار تلقین پذیر هست، جایی نیز هست که حوادث رخ داده در دوران نخست زندگی فرد روی آن تاثیر می گذارند.

به این ترتیب، آموزش دهندگان باید نقش موسیقی را در زندگی فرد در نظر بگیرند و از آن به نفع خود در، راهبردهای آموزشی شان بهره گیری کنند. به گفته «سوارت» در تحلیل شرایط هنرجویانی که حادثه تلخی را تجربه کرده اند، به شکل خاص تری، مهم هست بررسی شود که موسیقی چه نقشی را در زندگی این افراد ایفا می‌کند،

چه چیزی، انگیزه بهتری را در انها به وجود می آورد و به چه طریقی ممکن هست اهداف و دلایل آن ها برای آموختن موسیقی با انتظارات آموزگارشان متفاوت باشد.حافظه موسیقی از طریق مسیرهای عصبی بسیاری به دست می‌آید و ارزیابی میشود، پردازش اطلاعات، اما مربوط به بخش هایي از مغز هست که در پردازش خاطرات مربوط به ترس ها نیز نقش دارند.

مانند آمیگدال و هیپوکامپ، نورون هایي که هم زمان فعال می‌شوند با همدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و محتمل هست به همراه حافظه مربوطه پاسخ دهند. این روند، در به خاطر سپردن موسیقی اهمیت دارد و نیز ملزوماتی را به وجود می آورد تا بتوان تجربه و خاطرات ترس را از تجربه یادگیری و اجرای موسیقی جدا کرد.

به گزارش پارس ناز «سوارت» اشاره میکند که برای کاهش احتمال رخداد ناتوان شدن فرد در نتیجه الگوهای وحشت زدگی روی صحنه (fright stage) در هنرجویانی که تجربه ضربه روحی داشته اند، باید اجرای موسیقی در ذهن فرد با انتظارات مثبت و تجربه هاي مفید تداعی شود. این هنرجویان می‌توانند از تمرین و اجرای هنر خود در محیط هایي که به انها احساس امنیت می‌دهد، پیش از نواختن در کنسرت ها یا مسابقات نفع ببرند.

«اینت سوارت» میگوید: «موسیقی قدرت این را دارد که تجربیاتی را برای هنرجویان آسیب دیده فراهم کند که بار تسکینی و درمانی دارند. گرچه این اثر، محدود به این هنرجویان نیست و نیز تنها نفعی نیست که این گروه از آموختن موسیقی به دست می آورند اما باید دقت داشت که ایجاد تغییرات نورونی نیازمند زمان و نظم هست،

همانگونه که مدلهای رفتاری انسان نشان می‌دهند که فعالیت و رشد انسانی در خلأ اتفاق نمی افتد. زمان آن فرا رسیده هست که این روش تبدیل به سنتی اجتماعی شود.